مطالعه میزان و نوع استفاده از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و مناسبات خانوادگی در بین شهروندان تهرانی

در این پژوهش رابطه میزان و نوع استفاده از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و مناسبات خانوادگی در بین شهروندان تهرانی با استفاده از نظریات کاشت و برجسته سازی، یادگیری اجتماعی و امپریالیسم فرهنگی بررسی شده است. این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی و مقایسه ای است که به روش پیمایشی با نمونه ای 384 نفره از زنان متأهل پنج منطقه شهر تهران (یک، پنج، نه، سیزده و هفده) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد در خصوص مناسبات خانوادگی و ابعاد آن (روابط زناشویی، روابط والدین و فرزندان و اعتماد زناشویی)، در شاخص روابط والدین و فرزندان و روابط زناشویی به نسبت وضعیتی بینابینی وجود دارد، اما در خصوص شاخص اعتماد زناشویی، وضعیت نامطلوبی وجود دارد. همچنین رابطه بین نوع استفاده از شبکه های ماهواره ای با مناسبات خانوادگی و ابعاد آن نشان داد که خانواده هایی که از شبکه های ماهواره ای استفاده نمی کنند در قیاس با خانواده هایی که از شبکه های ماهواره ای استفاده می کنند به مراتب مناسبات  خانوادگی بهتری دارند و در نهایت دو متغیر «میزان استفاده» و «نوع استفاده» از شبکه های ماهواره ای 26 درصد از تغییرات مناسبات خانوادگی را تبیین می کنند. به این ترتیب می توان گفت، هر قدر میزان استفاده از شبکه های ماهواره ای بالاتر باشد و هر چه خانواده ها به صورت منظم تر از برنامه های شبکه های ماهواره ای استفاده کنند، مطلوبیت مناسبات خانوادگی به طور کلی و نیز مطلوبیت روابط والدین و فرزندان و روابط زناشویی و اعتماد زناشویی آ نها کمتر خواهد شد.